Lieve mensen,
Ik heb het Emsforum Niederländer als een prettige toevoeging aan ons verblijf in Duitsland ervaren. De nieuwjaarsbijeenkomst, de gezellige uitstapjes en andere samenkomsten waren leerzaam en vormden er een mooie aanvulling op.
De afgelopen tijd heb ik met veel plezier wat wetenswaardigheden op het forum kunnen plaatsen. Door allerlei omstandigheden is dit er de laatste maanden bij ingeschoten.
Een best onverwachte verhuizing en vervelende familieomstandigheden gooiden roet in mijn redactionele eten. Misschien mag ik volgend jaar nog wat itempjes op het forum kwijt.
De administratieve rompslomp bij onze remigratie is best tijdrovend. Er is nog een lange weg te gaan voordat er een verenigd Europa ontstaat. Hieronder wat problemen waar we tegen aanliepen.
Ingeschreven in de nieuwe woonplaats in Nederland per 24 september dus de zorg snel gaan regelen.Inschrijven voor zorgverzekering, kan via het internet alleen op de 1e van de volgende maand.
En ja hoor,Bericht van het CAK, u woont in NL dus de verzekering is beëindigd, de pasjes zijn ongeldigBericht van Menzis, u woont niet in NL dus niet verzekerd.Bericht van de belastingdienst d.d. 30 november, naar het NIEUWE adres gestuurd, betreft heffingskortingen, volgens onze gegevens woont u buiten NL.
Beste Wim en Truus,
We denken zo nu en dan nog wel eens terug aan de verhalen die je vertelde, tijdens de Duitse les die we kregen van Simon.
Het waren best gezellige avonden, al moesten we wel bij de les blijven van Simon.
Wat de “Zorg” betreft, het was een zootje, het is een zootje en het zal altijd wel een zootje blijven. Nog maar te zwijgen over de Belastingdienst.
Maar, we wensen jullie in ieder geval het aller beste op je nieuwe adres.
Chris en Joke.
Een afscheidswoordje aan Wim ’t Hart en Truus de Waard is zeker even op zijn plaats. Immers, beiden waren uit de Nederlandse gemeenschap in ons zuidelijk Emsland niet weg te denken. Truus met haar gulle lach en Wim met zijn zorgzame en bedachtzame woorden.
Ook Wims uitzoekwerk en bijdragen t.b.v. ons als lezers werd wel zeker gewaardeerd.
Het is heel jammer dat juist dit actieve paar de gevolgen moet ondervinden van de nog niet voldoende geregelde sociale zorgomstandigheden voor ons ouderen in het buitenland.
Mijn vrouw Gré en ik danken Wim en Truus voor hun vriendschap en wensen hen graag minder zorgen op hun verdere levensweg.
Simon Boekelaar